Με τα λεφτά των άλλων οι πόθοι του κ. Ταμβακάκη – Του Χρήστου Ιωάννου

Στο προηγούμενο άρθρο κάναμε αναφορά στα τραπεζικά παράδοξα που συμβαίνουν στη χώρα. Μιλήσαμε για καθυστέρηση στη διαμόρφωση των όρων της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Η θέση επιβεβαιώθηκε, αλλά η απόπειρα πρόβλεψης αποδείχθηκε ανεπαρκής μπροστά σε αυτά που ακολούθησαν. Η κυβέρνηση απελευθέρωσε 18 δις ευρώ για τις τράπεζες χωρίς καν να έχουν οριστεί οι ακριβείς όροι της ανακεφαλαιοποίησης. Ο πρωθυπουργός κ. Λουκάς Παπαδήμος δεν έκανε πράξη τα λόγια του και έδωσε κι άλλο χρόνο στους τραπεζίτες να παραμείνουν στις θέσεις τους με τα λεφτά και την προσπάθεια των Ελλήνων φορολογουμένων.

Τα παράδοξα δεν σταμάτησαν εκεί. Ο διευθύνων σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας, κ. Απόστολος Ταμβακάκης, προετοιμάζεται για την επόμενη ημέρα. Για την ημέρα εκείνη που οι τράπεζες θα είναι δήθεν ιδιωτικές. Ο κ. Ταμβακάκης ζήτησε τη συμβολή των διεθνών ιδιωτών επενδυτών για να παραμείνει η τράπεζα ιδιωτική. Βρέθηκε πρόσφατα στο Λονδίνο και δήλωσε στην εφημερίδα Financial Times: «Πρέπει να έχουμε έναν ιδιωτικά ελεγχόμενο τραπεζικό κλάδο. Και χρειαζόμαστε μακροπρόθεσμους επενδυτές, όχι κερδοσκόπους». Πολλοί συμφωνούν με αυτή τη δήλωση και ακόμα περισσότεροι θα μπορούσαν να συμφωνήσουν, εάν πράγματι οι ιδιώτες έβαζαν λεφτά.

Αλλά εδώ θα κάνουμε μία παρένθεση για να δούμε πόσο ιδιωτική είναι τώρα η Εθνική Τράπεζα και πόσο θα γίνει σύντομα, με τη συμμετοχή του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Με άλλα λόγια θα δούμε εάν πράγματι η τράπεζα μπορεί να είναι ιδιωτική με την πραγματική σημασία της λέξης.

Η Εθνική Τράπεζα ελέγχεται σήμερα κατά πλειοψηφία από χιλιάδες ιδιώτες επενδυτές. Όμως η διοίκηση ορίζεται από την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση (όπως διορίστηκε ο κ. Ράπανος και ο κ. Ταμβακάκης, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Εθνικής αντίστοιχα από την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου), η οποία ελέγχει τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία που είναι μέτοχοι στην Εθνική Τράπεζα με ποσοστό περίπου 16% επί των κοινών μετοχών ή περίπου 12% επι του συνόλου του μετοχικού κεφαλαίου. Επιπλέον, το δημόσιο κατέχει άμεσα προνομιούχες μετοχές που αποτελούν το 21,99% του συνολικού μετοχικού κεφαλαίου.

Με απλά λόγια, ακόμα και σήμερα ο βασικότερος μεμονωμένος μέτοχος της Εθνικής Τράπεζας είναι οι Έλληνες φορολογούμενοι (ελληνικό Δημόσιο) και οι εργαζόμενοι που πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία (τα οποία, το ίδιο, το δημόσιο χρεοκόπησε υποχρεώνοντάς τα να επενδύουν σε ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου).

Δεν ξέρω εάν ο κ. Ταμβακάκης πιστεύει σοβαρά ότι «μπορούμε να έχουμε έναν ιδιωτικά ελεγχόμενο τραπεζικό κλάδο» ή εάν η δήλωση εκφράζει τον κρυφό πόθο των τραπεζιτών, οι οποίοι μεθοδεύουν την επόμενη μέρα.  Κι αυτό γιατί η δήλωση του κ. Ταμβακάκη έγινε λίγες ημέρες μετά την δημοσιοποίηση της μαύρης τρύπας της τράπεζας από τη συμμετοχή της στο PSI. Σύμφωνα με την επιστολή της Τράπεζας της Ελλάδος το ποσό που απαιτείται για την επαναφορά του δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας στο όριο του 8% ανέρχεται σε €6,9 δις.

Το ποσό αυτό θα καταβληθεί από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) και θα προέλθει από κεφάλαια που περιλαμβάνονται στο Μνημόνιο ΙΙ, τα οποία δόθηκαν σε αντάλλαγμα των μέτρων λιτότητας που έχουν επιβληθεί στον ελληνικό λαό. Στο ποσό αυτό δεν περιλαμβάνεται αυτό που δεν θα καλυφθεί από την αύξηση κεφαλαίου ή την έκδοση μετατρέψιμου ομολογιακού δανείου των υφιστάμενων μετόχων. Επίσης, δεν περιλαμβάνεται ούτε τυχόν νέα απομείωση από το ομόλογο με ονομαστική αξία 1,434 δις ευρώ που έχει λάβει η τράπεζα για την εξόφληση των προνομιούχων μετοχών το οποίο λήγει τον Μάιο του 2014 και δεν περιλαμβάνεται στο PSI.

Με άλλα λόγια, για να γίνει η τράπεζα ιδιωτική χρειάζεται οι ιδιώτες να βάλουν τα 6,9 δις ευρώ του ΤΧΣ και να εξαγοράσουν τις προνομιούχες μετοχές έναντι 1,4 δις ευρώ. Αλλά οι τραπεζίτες μεθοδεύουν να έχουν τις τράπεζες δήθεν ιδιωτικές, καταβάλλοντας οι ιδιώτες, μόνο το 10% των νέων κεφαλαίων.